Ya Daha Otoriter Bir Rejimin Daha İlk Günlerindeysek?

Türkiye için sürekli yeni bir eşik ve tarihlendirme yapıyoruz, bu kez başka bir aşamaya geçtiğimizi iddia ediyoruz. Bu sayede sona yaklaştığımızı ve artık bu noktadan sonra daha kötüsünün olmayacağı konusunda kendimizi ikna ediyoruz. İkna olmak için yola çıkarsanız, ikna için çabalarsanız.

Ben Türkiye’nin hâlâ daha kötüye gidebilecek yolu olduğunu ve mücadelenin bu yüzden önemli olduğunu düşünüyorum. Belki de diyorum, çok daha uzun ve zorlu bir yolun henüz başındayızdır, sonunda değil. Dün İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun diploma iptali ve sabah gözaltına alınışı Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın İmamoğlu’ndan korkusundan dolayı gerçekleşmedi, Türkiye’de uzun süredir yeni bir rejim kurma çalışması var. Bunu anlamadan ve belirli tezleri konuşmadan Türkiye’yi anlayabileceğimizi düşünmüyorum.

Bazı iddialarım var, kayıtlı durması açısından paylaşıyorum.

Ya kötü günleri geride bırakmamış, henüz başındaysak?

1-Türkiye Türk Silahlı Kuvvetleri’nin gölgesi altındaydı, şimdi MİT’in gölgesinde. Türkiye’yi MİT yönetiyor. Genel Kurmay Başkanı’nın değil MİT Başkanının ismini biliyorsunuz.

2-Rejim sadece Cumhurbaşkanı Erdoğan istediği için değil devlet içinde büyük bir konsensus olduğu için otoriterleşiyor.

3-Büyük mesele anti-Erdoğanizm değil, belki de Erdoğan’ın rejiminde son yılları… Peki Erdoğan sonrası sırasını bekleyen Hakan Fidan eğer devleti tümüyle uzlaştırmışsa ve biz kötü günleri geride bırakmamış, henüz başındaysak?

4-Ekrem İmamoğlu engelleniyor çünkü Erdoğan’ı değil, devleti yeniyor.

5-Bu rejime karşı cephe savaşını kazanamazsınız, mümkün değil.

6-Türkiye’de tüm fikirler melezleşiyor çünkü yeni bir şeyin doğmasını bekliyoruz ama ufukta görünmüyor, içsel olarak hissediyoruz sadece.